مهدیه گلرو، فعال دانشجویی و عضو شورای دفاع از حق تحصیل که سال گذشته در آستانه ۱۶ آذر بازداشت شد و در مدت یک سال بازداشت نتوانسته است حتی از یک روز مرخصی استفاده کند، در پیامی از زندان اوین تاکید کرده است: “باید به قیمت دانشگاه شدن اوین، دانشگاه آخرین سنگر آزادی زنده بماند.”
به گزارش جرس، مهدیه گلرو، دانشجوی محروم از تحصیل رشته اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی، دهم آذر ماه سال ۸۸ در شعبه ۱۲ دادگاه انقلاب به یک سال حبس تعلیقی محکوم شد و فردای همان روز در تاریخ ۱۱ آذر ۸۸ در پی یورش ماموران امنیتی به منزل، همراه همسرش بازداشت شد.
این فعال دانشجویی، پس از تحمل ۶۵ روز انفرادی و ماندن در بند ۲۰۹، به بند متادون و سپس بند زنان منتقل شد در زمان حضور در ۲۰۹ به دلیل اعتصاب غذا دچار عفونت روده شدید شد.
همسر مهدیه گلرو، در اسفند ماه همان سال، پس از سه ماه بازداشت، با قرار وثیقه ۵۰ میلیونی آزاد شد. وحید لعلی‌پور، همسر مهدیه گلرو، پیش از بازداشت هیچ‌گونه فعالیت سیاسی نداشت، اما چندی پیش در دادگاه به تحمل دو سال حبس محکوم شد و حکم وی هم اکنون در دادگاه تجدید نظر است.
دادگاه مهدیه گلرو، فروردین ماه ۸۹ در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی پیرعباس برگزار شد و او را با اتهام‌هایی چون “تجمع و تبانی و تبلیغ علیه نظام” و همچنین “ارتباط با منافقین” محاکمه کردند که وی با تبرئه از اتهام “ارتباط با منافقین” به دو سال و چهار ماه حبس تعزیری محکوم شد.
پس از برگزاری دادگاه، قرار بازداشت این عضو شورای دفاع از حق تحصیل، به قرار وثیقه‌ای ۷۰۰ میلیون تومانی تبدیل شد و تلاش‌های خانواده‌اش برای کاهش این مبلغ، آن را به ۵۰۰ میلیون تومان تبدیل کرد که تهیه آن همچنان از عهده خانواده او خارج بود.
با پایان وقت ۲۰ روزه تبدیل قرار، پرونده مهدیه گلرو به دادگاه تجدیدنظر ارسال شد و این دادگاه با کسر چهار ماه حکم دو سال حبس تعزیری وی را به اجرای احکام سپرد.
حکم یک سال حبس تعلیقی او نیز که یک روز قبل از بازداشت به وی ابلاغ شده و در واقع رای بدوی بود، اجرا شد و عملا وی محکوم به گذراندن سه سال حبس شده است.
این فعال دانشجویی هم اکنون ۳۶۵ روز را در بازداشت به سر برده است و تاکنون به رغم داشتن بیماری شدید روده، که در دوران زندان به آن مبتلا شد، از مرخصی استفاده نکرده است. خانواده وی مراجعات مکرری به نهادهای ذی ربط از جمله دادستانی داشته‌اند اما تاکنون حتی موفق به دیدار دادستان هم نشده‌اند.
مهدیه گلرو به همراه باقی زندانیان زن، در روز ۱۶ آبان ماه سال جاری، در پی چندین روز قطع تماس تلفنی، به بند متادون منتقل شد. قرنطینه متادون، محل نگهداری مجرمان معتاد است و به منظور ترک اعتیاد از آن استفاده می‌شود.
پس از این انتقال، تماس‌های این زندانیان با خارج از زندان به کلی قطع شد و خانواده‌هایشان تنها می‌توانند برای جویا شدن از وضعیت‌شان، یک بار در هفته ملاقات کابینی یک ربع ساعتی با آنان داشته باشند.
گفتنی است مهدیه گلرو، در آستانه ۱۶ آذر، در آخرین ملاقات کابینی‌اش پیامی را از زندان به بیرون منتقل کرده است. پیامی که متن آن این گونه عنوان شد: یاران دبستانی من، اگر در سال ۱۳۳۲، سه دانشجو کشته شدند، امروز ده ها دانشجو در بند هستند. هر چند که این روزها هزینه حرف زدن خیلی سنگین است اما باید به قیمت دانشگاه شدن اوین، دانشگاه آخرین سنگر آزادی زنده بماند. و بدانید که ما نیز در کنار شما در روز ۱۶ آذر یار دبستانی را زمزمه خواهیم کرد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر