۱۳۸۸ اسفند ۱۸, سه‌شنبه

شعری از مهبد

زاده شدن



عریان که زاده شدم
از کرامت ابرها آموختم
که خورشید درخشان را به تماشا بنشینم
و رودهای جاری زندگی را روان سازم
آنگاه بلوط های مقاوم زاگرس
صبوری را به من آموختند.




هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر